Aktualności
Uroczystości pogrzebowe śp. ks. prałata Edmunda Jakackiego
odbędą się:
8 października 2024 /wtorek/
godz. 15:00 Msza św. żałobna w Parafii pw. św. Klemensa P.M. w Klembowie
godz. 14:30 Różaniec i Koronka do Miłosierdzia Bożego
9 października 2024 /środa/
godz. 12:00 Msza św. pogrzebowa w Parafii św. Jana Chrzciciela w Piskach /diecezja łomżyńska/
Nasz parafia organizuje wyjazd na Mszę św. pogrzebową śp. ks. Edmunda Jakackiego
w dniu 9 października 2024 /środa/ wyjazd o godz. 9:30 spod kościoła
Zapisy osób chętnych pod numerem telefonu 573264482 /liczba miejsc 58/
Kuria Biskupia Warszawsko-Praska zawiadamia:
W piątek, 4 października 2024 roku,
ok. godz. 15.00,
w Domu Księży Emerytów w Kiełpinie,
w wieku 86 lat,
w 62. roku kapłaństwa
zmarł
ś. † p.
ks. prał. Edmund Jakacki,
były proboszcz parafii: Kostowiec, Zawady, Stanisławów oraz Klembów.
Ksiądz Edmund Jakacki urodził się 07 lutego 1938 roku w Milewie. Pochodził z Parafii św. Jana Chrzciciela w Piskach (diecezja łomżyńska).
Święcenia kapłańskie przyjął z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego 26 maja 1963 roku.
Jako wikariusz pracował w parafiach archidiecezji warszawskiej: św. Rocha w Jazgarzewie (1963-1965), św. Kazimierza w Pruszkowie (1965-1971) i na warszawskim Żoliborzu w parafiach św. Jana Kantego (1971-1976) oraz św. Stanisława Kostki (1976-1980).
W czerwcu 1980 roku został mianowany proboszczem parafii NMP Wspomożenia Wiernych w Kostowcu (dwa miesiące) a w sierpniu tego samego roku został proboszczem parafii św. Doroty DM w Zawadach (12.08.1980 –13.06.1984). 13 czerwca 1984 roku został skierowany do Stanisławowa. Jako proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela i św. Stanisława BM oraz (od grudnia 1984) jako dziekan Dekanatu Stanisławów pracował tam 22 lata (1984 –2006).
W Stanisławowie także zastał go podział archidiecezji warszawskiej.
Kolejną wspólnotą był Klembów, parafia pw. św. Klemensa PM (17.06.2006 – 05.07.2014).
W lipcu 2014 roku ks. Edmund przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Łomiankach.
Kardynał Józef Glemp odznaczył go przywilejem rokiety i mantoletu (3.09.1986), zaś biskup Kazimierz Romaniuk powołał jako kanonika gremialnego w skład Kapituły Kolegiackiej w Radzyminie (24.12.1992).
Informacje o szczegółach uroczystości pogrzebowych podamy w terminie późniejszym.
Dobry Jezu, okaż Księdzu Edmundowi swoje miłosierdzie!
22 września 2024 /niedziela/
Dzień zbiórki
na pomoc poszkodowanym w wyniku powodzi
W związku z dramatyczną powodzią, która dotknęła południowo-zachodnią część Polski, Przewodniczący Episkopatu zaapelował o zorganizowanie w najbliższą niedzielę 22 września 2024 roku, po każdej Mszy Świętej, w każdej diecezji zbiórki pieniężnej na pomoc poszkodowanym.Zebrane środki finansowe zostaną przekazane poszkodowanym za pośrednictwem Caritas Polska.
„Chcę wyrazić nasze współczucie wobec tych, którzy doświadczyli tego wielkiego dramatu, ale jednocześnie zapewnić, że nie pozostają oni sami. Modlimy się za nich, wspieramy ich duchowo, ale jednocześnie chcemy wesprzeć ich również materialnie. Caritas Polska, która koordynuje pomoc w imieniu całego Kościoła w Polsce, już zaczęła ją świadczyć” – zaznaczył Przewodniczący Episkopatu abp Tadeusz Wojda SAC
Św. Piotr i św. Paweł byli współzałożycielami gminy chrześcijańskiej w Rzymie. Obaj w w Rzymie oddali dla Chrystusa swoje życie.
Już w roku 258 obchodzono święto obu Apostołów razem dnia 29 czerwca, zarówno na Zachodzie, jak i na Wschodzie /panował dawny zwyczaj, że święta liturgiczne obchodzono w dniu śmierci męczenników/.
Św. Piotr, pierwszy papież, jest patronem blacharzy, budowniczych mostów, kowali, kamieniarzy, marynarzy, rybaków, zegarmistrzów. Wzywany jako orędownik podczas epilepsji, gorączki, febry, ukąszenia przez węże.
Św. Paweł jest autorem 13 listów do gmin chrześcijańskich, jest patronem marynarzy, powroźników, tkaczy.
Udziela się odpustu zupełnego wiernym, którzy posługując się pobożnie przedmiotami kultu /krzyż, różaniec, szkaplerz, medalik/ pobłogosławionymi przez papieża lub biskupa, dodadzą do swoich modlitw wyznanie wiary. Ponadto udziela się odpustu zupełnego wiernym, którzy nawiedzą tego dnia katedrę, konkatedrę, lub bazylikę mniejszą i tam pobożnie odmówią Ojcze nasz i Wierzę.
O Sercu Maryi jako pierwszy pisze św. Łukasz (Łk 2,19.51).
Święto zapoczątkował w 1643 roku św. Jan Eudes (zwany „twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi”) rozpoczynając na wielką skalę kult Serca Maryi.
W wieku XIX rozpowszechniło się nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi dla podkreślenia Jej przywileju niepokalanego poczęcia. Początek temu nabożeństwu dało ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi przez papieża Piusa IX w roku 1854, jak też objawienia Matki Bożej w Lourdes (1858).
13 października 1942 roku w 15-lecie zakończenia objawień fatimskich papież Pius XII drogą radiową ogłosił całemu światu, że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi. Na cały Kościół wprowadził święto Niepokalanego Serca Maryi papież Pius XII dnia 4 maja 1944 roku.
Chrystus domagał się od św. Małgorzaty Marii Alacoque, aby uroczystość Jego Serca obchodzono w piątek po oktawie Bożego Ciała:
„Dlatego żądam od Ciebie, żeby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był poświęcony na szczególną uroczystość ku uczczeniu Mojego Serca, aby w tym dniu przystępowano do Komunii Świętej i składano uroczyste wynagrodzenie przez publiczne akty przebłagania, ażeby naprawić zniewagi, jakich to Serce doznało podczas wystawienia na ołtarzach. Obiecuję Ci również, że Moje Serce rozszerzy się, by rozlewać obficie strumienie swej Boskiej miłości na tych, którzy Mu oddawać będą tę cześć i którzy starać się będą, by Mu była oddawana”
/czerwiec 1675 r./
